Co nas wyróżnia?

Wyjazdy

Wyjazd przyrodniczy do Pilch

Wycieczka przyrodnicza do Pilch, to pierwsza wycieczka, na jaką jedziemy. Odbywa się we wrześniu w klasie pierwszej. Jedziemy do Stacji Hydrobiologicznej Uniwersytetu Warszawskiego, która znajduje się nad jeziorem Roś. W trakcie tego wyjazdu wyławiamy bezkręgowce wodne z jeziora i oglądamy je w laboratorium pod binokularem. Chodzimy po okolicznych łąkach i po lesie szukając bezkręgowców lądowych, a czasem udaje nam się znaleźć też większe zwierzęta. Ale chyba najbardziej legendarne są nocne spacery na rykowisko jeleni.

Wyjazdy przyrodnicze

Wyjazd przyrodniczy w Pieniny

W klasie trzeciej odbywa się druga wycieczka przyrodnicza tym razem w Pieniny. Głównym tematem spinającym zajęcia jest budowa zapory wodnej w Niedzicy. Poznajemy działanie elektrowini wodnej, rozmawiamy z mieszkańcami pobliskich miejscowości, wchodzimy na Trzy Korony, poznając Pieniński Park Narodowy. A wszystko po to by zadać sobie pytania o ingerencje człowieka w przyrodę.

Wyjazd klas pierwszych

Wiosną w klasie pierwszej wyjeżdżamy do wybranego miasta lub miasteczka w Polsce. Podczas wyjazdów zazwyczaj działamy projektowo, w grupach poznając dane miejsce od wybranej strony (np. architektura miasta przyfabrycznego). Po skończeniu badań, każda z grup prezentuje wyniki swojego projektu. Jeśli nie udaje się zrobić tego podczas wyjazdu, taki czas znajduje się w szkole.

wyjaxd klas pierwszych

Wycieczki klas drugich

W drugiej klasie osoby uczniowskie same decydują, a potem współorganizują wyjazd zagraniczny.

Na początku zawsze pada (bardzo) wiele różnych propozycji, z których trzeba wybrać te, które są realistyczne (transportowo i finansowo) ale też są najciekawsze edukacyjnie. Staramy się jeździć w miejsca nie tak bardzo turystycznie oczywiste, takie, których piękno i złożoność trzeba aktywnie odkrywać.

Transsylwania:

Drogę do Braszowa i Sibiu i z powrotem pokonaliśmy pociągami nocnymi i dziennymi.

Te właśnie miejscowości wybrała sama grupa uczniowska jeszcze w Warszawie, po wykładach wprowadzających, lekturach i poszukiwaniach w internecie.

Na miejscu zajmowaliśmy się: złożoną historią tożsamościową tych miast, z obecnością węgierską i niemiecką, i stosunkiem mieszkańców do tych mniejszości współcześnie.

Rozmawialiśmy o Rumunii w XX wieku, o sile faszyzmu i antysemityzmu przed wojną, o obliczach ustroju Ceausescu po wojnie, i o gwałtowności upadku komunizmu w Rumunii.

Wszystko to mogliśmy odszukać w zróżnicowanej tkance architektonicznej miast, od poniemieckich kościolów warownych po socrealistycznych budynkach.

Wszyscy przeczytaliśmy też powieść „Drakula”, analizowaliśmy różne wątki wampiryzmu w literaturze, ale też orientalizujący wydźwięk dzieła. Odwiedziliśmy zamek w Branie i zastanawialiśmy się nad współczesną masową turystyką.

Oczywiście byliśmy też na porządnej wyprawie górskiej – jak zawsze, kiedy jest taka możliwość.

Andaluzja:

Tym razem postanowiliśmy zająć się nie nowoczesnością, ale zagłębić się w złożoność okresu średniowiecza, które programy szkolne często sprowadzają do „wieków ciemnych”.

Wybraliśmy Granadę i Kordobę.

Jak zawsze, przed wyjazdem intensywnie przygotowywaliśmy się: oprócz` nieodzownych wykładów historycznych, naszymi przewodnikami w kwestii obecności i spuścizny arabskiej w Andaluzji były książki „Ozdoba świata” R. M. Menocal, i „Layla znaczy noc” A. Lipczak. Poznaliśmy również lepiej ważne postacie tych czasów, filozofów i poetów. Omawialiśmy cechy i znaczenie architektury i urbanistyki tych miast aby powiązać je z rzeczywistością Al Andalus i Rekonkwisty. Rozważaliśmy czy „convivenza” pomiędzy trzema wspólnotami religinymi, o której czytaliśmy w różnych źródłach jest realna czy może romantycznym mitem. Opowiedzieliśmy sobie o strategiach dyskryminacji Żydów i Muzułmanów po Rekonkwiście, zapowiadające już całkiem nowoczesne prawa rasowe. Poznaliśmy też historię Wojny domowej w Hiszpanii. Wszystkie te wątki odnieśliśmy do współczesności, próbując zrozumieć jak radzi sobie z nimi współczesne społeczeństwo hiszpańskie.